Kung meron mang gamot para lang ma-control 'tong nararamdaman ko, ininom ko na kahit ma overdose pa ako mawala lang ang nararamdaman kong "mali"...
Alam kong kapag nalulungkot ako laging may isang tao ang pinapakilala ni lord sakin. "someone" na may magagawang kakaibang role sa life ko para mabawasan ang sakit ng "the past". pero bakit sa dinami-dami ng taong dumating... sa kanya ako na pra-praning... makita ko lang picture nya, o name nya napapangiti na ako, walang happiness ang bawat araw kapag hindi ko sya nakaka-usap, at kahit bago matulog sya parin naka picture sa mind ko... Anong meron sya at nagawa nyang buhayin ang manhid kong heart?
Nahuhulog nanaman ako sa kanya... nawala na'to non nung malaman kong na ninigarilyo sya (malaking T.O sakin yon) pero heto nanaman... ilang months kaming hindi nag usap (busy sa kanya-kanyang life) ngayong may communication nanaman kami, hindi ko maiwasang mahulog sa kanya. Kaso hindi pwede... kaibigan ko sya at HINDI AKO ang mahal nya... worst is wala akong binatbat dun ang ganda nya eh >.>
Ang sarap isipin kung isang araw makakausap ko sya at aaminin nyang mahal nya rin ako... hayzzz DREAMS...
sa ngayon pinipilit kong itanim sa isip ko ang advice ni daddy Aries sakin non...
Hindi ko masabi ang nararamdaman ko, kaya eto nalang daanin nalang sa kanta...
(at Oo naiintindihan ko ang meaning ng kantang yan kaya nga naka relate ako)
Alam kong kapag nalulungkot ako laging may isang tao ang pinapakilala ni lord sakin. "someone" na may magagawang kakaibang role sa life ko para mabawasan ang sakit ng "the past". pero bakit sa dinami-dami ng taong dumating... sa kanya ako na pra-praning... makita ko lang picture nya, o name nya napapangiti na ako, walang happiness ang bawat araw kapag hindi ko sya nakaka-usap, at kahit bago matulog sya parin naka picture sa mind ko... Anong meron sya at nagawa nyang buhayin ang manhid kong heart?
Nahuhulog nanaman ako sa kanya... nawala na'to non nung malaman kong na ninigarilyo sya (malaking T.O sakin yon) pero heto nanaman... ilang months kaming hindi nag usap (busy sa kanya-kanyang life) ngayong may communication nanaman kami, hindi ko maiwasang mahulog sa kanya. Kaso hindi pwede... kaibigan ko sya at HINDI AKO ang mahal nya... worst is wala akong binatbat dun ang ganda nya eh >.>
Ang sarap isipin kung isang araw makakausap ko sya at aaminin nyang mahal nya rin ako... hayzzz DREAMS...
sa ngayon pinipilit kong itanim sa isip ko ang advice ni daddy Aries sakin non...
"Try to assess your feelings first. May mga tao na sadya lng malambing sa kahit na kanino… sa nanay, sa tatay, sa kapatid, o kamag-anak, sa kaibigan, sa katrabaho, sa kliyente, sa kahit na sinong nakakahalubilo nya. wag masyadong mag isip na inlove k na nga sa kanya. Always remember na “Love” should came with ‘respect’ and ‘trust’. Isipin mo rin baka naman kc kaya ganyan un feeling's is just b’coz, you feel na sya lang un nakakaappreciate sa iyo. Take some time for thinking and reflections, ask God for help."At sana hindi lang matanim sa isipan ko, kundi tanggapin din ng heart ko yan...
(at Oo naiintindihan ko ang meaning ng kantang yan kaya nga naka relate ako)
No comments:
Post a Comment